می گفت: دم حاج آقا گرم! ازش خوشم میاد. شیخ با حالیست.!!
دیدی شروع که می کنه، گازش رو تا ته می گیره و میره.! تو راهی هم سوار نمی کنه.!
بنده خدا حاج آقا!!! گاهی وقت ها آدم شک می کند که حداقل واجبات را هم درست انجام می دهد یا نه؟
شنیدم که حاج آقا در جواب آنها گفت :عزیز جان ! یکی از جاهایی که گفتند گاز ندین همین جاست. با مرکب نماز که سفر می کنی با طمانینه و آرامش برو. پرش های ذهنی و فکری، دلشوره های قلب با خواندن نمازِ بی حضور و آداب نه تنها از بین نمی رود که افزایش هم پیدا می کند.
وقتی نوع نگاه ما به کاری وظیفه گرایانه و تکلیف گرایانه شد؛ به حداقل هایی که ما را از تکلیف برهاند بسنده می کنیم. نماز حسابگرانه رفیق خود را به آرامش ماندگار نمی رساند.
نگاه دیگری که در برخی نمازگزاران دیده می شود، نگاه نیازمندانه است. در این نوع بینش همین قدر که رفع حاجت شد و نیاز مرتفع گردید. دیگر کاری به آنچه به او نیاز داشته ایم نداریم. نماز گدایان هم آرامشی دلنشین ندارد.
ما گزارش حال بزرگان می کنیم و ابزار سنجش هم در دست مانیست و ادعای سنجش گری نیز نداریم.
تهیه و تنظیم :
