برکسی پوشیده نیست که نماز باعث یاد خدا می‌شود و یاد و ذکر خدا موجب آرامش دل‌ها می‌شودبه عبارتی دیگر،ایمان به خدا، پیامبران و عالم غیب از نعمت هایی است که هیچ نعمتی در ردیف آن قرار نمی گیرد و سعادت و شقاوت ابدی انسان به آن مربوط است. ایمان که اعتقاد قلبی و التزام عملی است، دارای درجات و مراتبی است. همه افراد با ایمان در یک پایه از ایمان قرار ندارند، بلکه هر فردی در طول عمر خود قابلیت ارتقا به مراتب بالاتر یا تنزل به مراتب پایین تر را دارد.
حال بایستی گفت :
رسول خدا فرموده اند پیش نمازی مردم را کسی به عهده بگیرد که قرآن خوان تر و قرائتش بهتر باشد و اگر در قرائت قرآن یکسان بودند آن کس که به سنت داناتر و در دین فقیه تر است پیش نماز باشد.
رسول الله با گفتن: «یؤمکم اقرئکم» به مؤمنان توصیه فرموده اند که در نماز جماعت، شخص امام جماعت (اقرؤا الحفظ) باشد و چنین فردی را بر دیگران مقدم دارید و این توصیه در بین مؤمنان جاری و مورد قبول و عمل بوده است، به همین سبب، آن گاه که جمعی از مسلمانان قبل از هجرت پیامبر (ص) به مدینه، از مکه راهی مدینه شدند، در طول سفر امامت جماعت را به سالم مولی ابی حذیفه سپردند، با آن که در بین آنان اصحابی چون عمر بن خطاب، ابوسلمه و عیاش بن ابی ربیعه وجود داشتند. و انتخاب سالم مولی ابی حذیفه و برتری و ارجحیت او نسبت به بقیه این بود که قرآن بیشتری فرا گرفته بود و حافظ قرآن بود و قرآن را با صوت و لحن مناسبی تلاوت می نمود./همان / ج 4/ 859.
